فیلم مستند آزادی برای تفرقه پراکنی / بررسی علل شکل گیری شبکه های افراطی شیعه و سنی از نگاه بی بی سی / لینک مستقیم دانلود

شبکه بی بی سی (BBC) بنگاه خبرپراکنی انگلیس، اقدام به پخش مستندی با عنوان “آزادی برای نفرت پراکنی” کرد. مستد «آزادی برای تفرقه پراکنی» توسط بی بی سی عربی تهیه و پخش شده است و بعد از مدتی در بی بی سی فارسی نیز بازپخش شده است. این مستند گزارشی از چرایی فعالیت شبکه های افراطی شیعه و سنی است و اهدافی که دنبال می کنند. این مستند در یک نمای کلی حضور افراطیون در شبکه های ماهواره ای و نتیجه خشونت طلبی انان در کشتار مردم بی گناه در جهان اسلام را روایت می کند. درگیری های لفظی و توهین های افراطیون شیعه در حالی است که خودشان در حلقه حفاظت آمریکا و انگلیس کمترین آسیبی نمی بینند، اما مردم بی گناه در عراق، مصر، سوریه، لبنان و چند کشور دیگر در اثر همین فرقه گرایی های ماهواره ای به بهانه های مختلف کشته می شوند و مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.

به ادعای سازندگان، مستند یادشده در جستجوی علل شکل گیری شبکه های فرقه گرای مذهبی در جهان اسلامی است و مجموعه سازنده این مستند، در مدت شش ماه به بررسی چندین شبکه ماهواره ای اسلامی پرداخته اند. عوامل بی بی سی -به ادعای خودشان- در این مدت به شش شبکه افراطی شیعه و سنی دسترسی پیدا کرده و پیرامون فعالیت ها و اثرات آن ها بر جوامع اسلامی، تحقیق کرده اند. اما در این مستند، باید تمایزی میان گفتگوهای انجام شده و راوی بی بی سی قائل بود که با هنرمندی تمام سعی در القای مطالب مورد نظر رسانه دولتی انگلیس به مخاطبان خود دارد.

از میان شبکه ها و افرادی که در این مستند مورد توجه قرار گرفته اند می توان به افرادی چون “حسن اللهیاری” ، “یاسر الدراجی” ، “سیدحسن موسوی” ، “یاسر الحبیب” ، “شیخ محمد بن عبدالملک زغبی” ، “محمد صابر” ، “خالد العصیمی” ، “شیخ ابوالمنتصر البلوشی” و شبکه های ماهواره ای «اهل بیت» ، «الانوار2» ، «فدک» ، «صفا» ، «وصال فارسی» و «الخلیجیه» اشاره کرد. سناریونویس این مستند سعی دارد با نشان دادن گذشته آرام فرقه ای در کشورهایی که دوره سیاسی جدیدی را سپری می نمایند، به توجیه عملکرد دیکتاتورهای سابق این کشورها -که مورد حمایت لندن و واشنگتن بوده اند- بپردازد.

فیلم مستند آزادی برای تفرقه پراکنی / بررسی علل شکل گیری شبکه های افراطی شیعه و سنی از نگاه بی بی سی

مدت زمان : 32 دقیقه

کیفیت : WebRip (خوب)

پخش شده از : بنگاه خبرپراکنی بی بی سی فارسی

زبان : عربی و فارسی

پیامی که راوی بی بی سی سعی در القای آن به ذهن مخاطب دارد این است که:

«در درون پیام مذهبی و دینی، یک بمب و عملیات انتحاری نهفته است و پیام های دینی از پیام های سیاسی در برافروزی آتش خشونت، خطرناک ترند.»[!]

در این مستند، بي بي سي تحولات جهان اسلام را که در قرائت غربی ها از آن با عنوان “بهار عربی” یاد می شود، زمینه ساز آزادی عمل فرقه گرایان جلوه داد و با این پیش زمینه، معرفی شبکه های تفرقه افکن در کشورهای مختلف اسلامی را آغاز نمود. در ابتدا راوی بی بی سی اینگونه عنوان می کند که پس از شکل گیری بهار عربی (بیداری اسلامی) و تغییر نظام سیاسی در برخی کشورهای اسلامی، فضای آزاد سیاسی عامل گسترش رسانه های فرقه گرا در کشورهای اسلامی شد. راوی بی بی سی به صورت عامدانه از مداخلات سیاسی-نظامی کشورهای استعماری چون امریکا و انگلیس سخن نمی گوید و می کوشد انگیزه های فرقه ای را عامل انحصاری بحران و ناامنی در سوریه و عراق جلوه دهد. در حالی که بر ناظران آگاه پوشیده نیست که آنچه در سوریه و عراق جریان دارد، تنها در پوشش فرقه ای صورت می پذیرد و در ورای این نقاب مذهبی، ردپای دولت های استعماری به خوبی قابل مشاهده است.

این مستند می کوشد حاکمان فعلی را بدون جرأت و جسارت برخورد با شبکه های فرقه گرا معرفی کرده و یا در صدد توسعه اینگونه رسانه ها نمایش دهد و با تأکید بر گرایشات سکولاریستی دیکتاتورهای ساقط شده، اینگونه القا کند که آن ها هوشمندانه از هرگونه بروز و ظهور اجتماعی دین جلوگیری به عمل می آورده اند. این همان پیامی است که راوی بی بی سی سعی در القای آن به ذهن مخاطب دارد که: «در درون پیام مذهبی و دینی، یک بمب و عملیات انتحاری نهفته است و پیام های دینی از پیام های سیاسی در برافروزی آتش خشونت، خطرناک ترند.»[!]
عدم قانون گذاری صحیح و بازدارنده در جوامع اسلامی و خصوصا کشورهایی چون مصر و عراق، یکی از اصلی ترین دلایل فعالیت این شبکه ها از سوی راوی بی بی سی عنوان می گردد. کشورهایی که با حمایت و دخالت مستقیم امریکا و انگلیس و برخی دولت های غربی، دستخوش تحولات سیاسی گشته و فشار ابرقدرت ها برای تغییرات سیاسی در آن ها کاملا مشهود است. تولیدکنندگان مستند “آزادی برای نفرت پراکنی” به دنبال کشفی مهیج هستند. آن ها می کوشند حامیان مالی اصلی برخی از این شبکه های ماهواره ای را پیدا کنند. از این رو به کویت سفر کرده و با استناد به اسناد “ویکی لیکس” با افرادی که سابقه حمایت از فعالیت های تروریستی علیه جمهوری اسلامی ایران را در پرونده دارند، مواجه می شوند.

راوی مستند بی بی سی با نام بردن از یک بازرگان ثروتمند کویتی (خالد العصیمی) سعی دارد به جویندگان ریشه فتنه های مذهبی، آدرس کویت را بدهد؛ فارغ از اینکه نقش مستقیم سرویس های اطلاعاتی و امنیتی انگلیس و امریکا در برافروختن آتش اختلافات مذهبی در جهان اسلام چیست؟! راوی مستند در این راستا می گوید: «کویت کشوری کوچک و نفت خیز است که نظام سلطنتی باثبات دارد، با اکثریت سنی و اقلیت قدرتمند شیعه، اما افرادی که حامی مالی شبکه های فرقه گرا هستند در کویت زندگی می کنند.» وی می افزاید: «چیزی که باعث می شود کویت نقش محوری در حمایت مالی از حرکات فرقه گرایانه داشته باشد، موقعیت استراتژیک این کشور می باشد. کویت درست بین دو قطب یا شاخه اصلی اسلام قرار گرفته است.»

راوی بی بی سی در تبیین آدرس غلط خود می افزاید: «کویت بین ایران شیعه با هشتاد میلیون جمعیت و عربستان سعودی و حامی اصلی اسلام سنی و مهمترین مرکز برای جریان های بنیادگرا قرار دارد و به فاصله اندکی از این کشور، عراق قرار دارد که به کشتارگاه دو فرقه تبدیل شده است.» بی بی سی با سرپوش گذاشتن زیرکانه بر این واقعیت که سیاست های عربستان سعودی در منطقه، به درگیری های طائفه ای و مذهبی انجامیده، اینچنین القا می کند که تقابل اسلام شیعی و سنی بین ایران و عربستان و قرار گرفتن زمین درگیری در عراق و سوریه، ماحصل برخورد این دو قطب است و آتش جنگ فرقه ای، ارمغان ایران و عربستان برای مردم این دو کشور است.

رویکرد تحریف آمیز رسانه دولتی انگلیس در حالی است که نقش مثبت جمهوری اسلامی ایران -که همواره منادی وحدت مذاهب اسلامی و حتی گفتگوی ادیان الهی بوده است- در مقابله با فرقه گرایی و افراطی گری، بر همگان آشکار می باشد. در ادامه، راویان مستند بی بی سی به صورت تلویحی و گذرا هشدار هوشمندانه ای هم به دولت متبوع خود می دهند؛ آنجا که از کشور انگلیس به عنوان مکانی امن برای فعالیت شبکه های فرقه گرا یاد می کنند.

تهیه کنندگان مستند “آزادی برای نفرت پراکنی” البته با نمایش دادن فعالیت شبکه ماهواره ای “فدک” (با مدیریت روحانی بدنام شیعی، یاسر الحبیب) در کنار شبکه ماهواره ای “وصال فارسی” (تحت مدیریت شیخ تندرو و هتاک، ابوالمنتصر البلوشی) که هردو از لندن ضبط و پخش می شوند، وجهه بیطرفانه ای از بی بی سی برای مخاطبان به تصویر بکشند. اما آیا به واقع “بی بی سی” به عنوان رسانه رسمی دولت استعمارگر انگلیس، بیطرفانه نگران وحدت مذاهب اسلامی است؟! این همان سؤالی است که ذهن مخاطبان باهوش این مستند را به خود مشغول می کند.
پاسخ این سؤال را می توان در انتهای مستند یافت؛ وقتی که راوی و گزارشگر این مستند با “خالد محمود” نماینده مسلمان پارلمان انگلیس گفتگو می کند. وی با ابراز ناخرسندی از محیط امنی که دولت انگلیس برای فعالیت شبکه های فرقه گرا فراهم کرده است، می گوید: «من نگران فعالیت شبکه های تلویزیونی فرقه گرا در انگلیس هستم. باید مانع گسترش و ادامه فعالیت اینگونه شبکه ها در انگلیس شد، وگرنه آتش درگیری های فرقه ای به انگلیس کشیده خواهد شد و امنیت ملی ما به خطر خواهد افتاد.» این همان دم خروسی است که بالاخره از زیر جامه بی بی سی خودنمایی می کند. در حقیقت حاکمان رژیم سلطنتی انگلیس دغدغه مسلمانان را ندارند، بلکه از رسیدن دامنه آتشی که خود گسترانیده اند به درون مرزهایشان در هول و هراس افتاده اند.

ابهام اساسی اینجاست که چرا نقش دولت های امریکا و انگلیس در اشغال نظامی عراق و افغانستان و همچنین حمایت آن ها از تروریسم تکفیری در سوریه، برای مستندسازان بی بی سی بی اهمیت است؟ چرا در این مستند که به درگیری فرقه ای و مذهبی اختصاص دارد، از حضور 200 شبه نظامی انگلیس و عده زیادی از تروریست های بین المللی در سوریه سخنی به میان آورده نمی شود؟ چرا به قرن ها سیاست تفرقه جویانه دولت انگلیس در میان امت اسلامی هیچ اشاره ای نشده است؟ و ده ها سؤال دیگر که در اذهان عمومی امت اسلامی نسبت به سیاست های خصمانه دولت انگلیس وجود دارد…
و صدالبته علاوه بر تحرکات روباه پیر استعمار و بنگاه سخن پراکنی آن، هر “دوربین-صدا-حرکت”ی که در راستای تضعیف وحدت و «دامن زدن به اختلافات مذهبی باشد، تیز کردن شمشیر دشمن است.» اما فعالیت شبکه هایی که بی بی سی به معرفی شان پرداخته، نوعا ارتباطی با تحولات اخیر جهان عرب ندارد چرا که یا سال تأسیس آن ها با شروع جنبش “بیداری اسلامی” همخوان نیست و یا در کشورهایی به تولید برنامه می پردازند که خارج از محدوده بیداری اسلامی (به اصطلاح بی بی سی: بهار عربی) هستند. شبکه هایی که بی بی سی در مدت 6 ماه به دنبال شناسایی حامیان مالی شان بود عبارتند از: «شبکه وهابی “وصال فارسی” در لندن، تلویزیون “فدک” در لندن، شبکه “اهل بیت” در لس انجلس، “الانوار2” در عراق و تلویزیون وهابی “صفا” در مصر»

وصال فارسی (WesalFarsi)

این شبکه ماهواره ای از جمله شبکه های وهابی فارسی زبان است که در لندن به پخش برنامه های تفرقه افکنانه علیه شیعه و سنی می پردازد و خارج از محدوده بیداری اسلامی است.

تلویزیون فدک (FadakTV)

“یاسرالحبیب” روحانی کویتی پس از متواری شدن از این کشور، با خرید کلیسایی به قیمت یک میلیون پوند در حومه مرفه نشین لندن، آن را به مسجد و استودیویی برای پخش برنامه های تفرقه افکنانه تلویزیون خود اختصاص داده است. سؤالی که در مورد این دو شبکه لندنی پیش می آید این است که چرا آفکام (Ofcom) ـسازمان مسئول رسانه هایی که در انگلستان برنامه پخش می کنندـ تا کنون با این شبکه ها برخورد جدی ننموده و فقط به چند تذکر کتبی بسنده کرده است؟! آیا خود انگلستان حامی این شبکه های تفرقه افکن نیست؟

شبکه اهل بیت (Ahl El Bait)

شبکه ماهواره ای اهل بیت که به اسم شیعه و زیر نظر یک روحانی نمای افغانی اداره می شود، در خاک امریکا -نزدیکترین هم پیمان عربستان سعودی در منطقه- به تفرقه افکنی می پردازد. قطعا امریکا نیز از محدوده بهار عربی خارج است. اما سوالی که هنوز بی پاسخ مانده این است: چگونه یک طلبه در خاک امریکا توانسته در برنامه های خود با صراحت تمام به توهین علیه اهل سنت بپردازد ولی عربستان سعودی که مدعی رهبری جهان عرب و اهل سنت است، علیه او هیچ اقدامی نکرده است؟! آیا امریکا و عربستان سعودی خود از حامیان این شبکه و شبکه هایی از این قبیل نیستند؟

الانوار2 (Anwar2)

برنامه های شبكه ماهواره اي الانوار2 در عراق تولید و پخش می شود. این شبکه پس از رفع توقیف، چند وقتی است فعالیت خود را از سر گرفته است. عراق نیز جزء کشورهایی که به اصطلاح غربی ها بهار عربی در آن ها اتفاق افتاده، محسوب نمی شود.

تلویزیون وهابی صفا (Safatv)

در این میان تنها شبكه اي كه بي بي سي ممکن بود بتواند برای اثبات مدعایش روي آن مانور دهد، تلویزیون وهابی صفا است چرا که مصر از جمله کشورهایی است که بهار عربی مورد نظر بی بی سی در آن تحقق یافته است. ولی گویا بی بی سی به سال تأسیس این شبکه توجه نداشته یا اینکه از روی عمد نخواسته اشاره کند که تلویزیون وهابی صفا در عهد حکمرانی “حسنی مبارک” دیکتاتور مخلوع مصر تأسیس شده است، نه پس از شکل گیری بیداری اسلامی!
از جمله ادعاهای بی بی سی در این مستند، معرفی ایران به عنوان یکی از پایگاه هایی است که شبکه های تفرقه افکن در آن فعالیت دارند. مستندسازان رسانه دولتی انگلیس به دروغ جمهوری اسلامی ایران را پایگاه برخی شبکه های ماهواره ای تفرقه افکن معرفی کرده اند؛ آنجا که ادعا می کنند: «دستکم 20 شبکه از این تعداد، آشکارا لحنی فرقه گرایانه دارند و در سراسر منطقه پراکنده اند: در مصر، عربستان سعودی، ایران[!] و عراق»

چرا بی بی سی دغدغه وحدت اسلامی پیدا کرده است؟!

اما سؤال اینجاست که چرا بی بی سی به چنین موضوعی علاقمند شده است؟ برای پاسخ به این سؤال به سه نکته اشاره می کنیم:
الف) اسلام هراسی پروژه موازی اختلافات افکنی مذهبی است. اگر تا یک دهه قبل، اسلام هراسی محور فعالیت های غربی ها را شکل می داد ولی بیداری روزافزون مسلمانان و توفیقات اولیه ای که در مساله بیداری اسلامی بدست آوردند غربی ها را از موفقیت اسلامگرایان دچار نگرانی فراوان کرد لذا پروژه اختلاف افکنی مذهبی را که از قبل شروع شده بود سرعت بیشتری بخشیدند. در این مسیر‏، درگیری های عراق و بحران سوریه که از آن روایت درگیری شیعه و سنی شد، بر تسریع این روند افزود.
اما روی دیگر خونریزی های عراق و سوریه و روایت روزانه آنها در غرب چیز دیگری است. این خونریزی ها برای غرب فایده دیگری هم دارد و آن تخریب چهره اسلام در میان ساکنان غرب است که آمار گرایش به اسلام در آن بیداد می کند.
ب) سخنان آیت الله خامنه ای و متهم کردن غربی ها و خصوصا انگلستان در حمایت از این فتنه انگیزی را دلیل دیگری بر انگیزه ساخت این مستند باید دانست. اینان همواره از روشن شدن چهره حقیقی ماجرا هراس داشته و دارند. اگر مسلمانان اندکی تامل کنند که چرا شبکه های فتنه گر در غرب مستقرند و یا بدانند که چرا آنان از این شبکه ها حمایت می کنند قطعا در مواضع شان تجدید نظر خواهند کرد و انگشت اتهام را به سوی دشمن مشترک خویش خواهند گرفت.
از همین روست که بی بی سی فرار به جلو می کند و سعی می کند خود، طلبکار ماجرا گردیده و به دنبال مجرمانی بگردد که به تعبیر این مستند معلوم نیست از کجا حمایت می شوند!!
ج) انگلستان همواره در منش دیپلماتیک و نیز سبک رسانه ای خود روباه گونه بوده است. لذا رادیو و تلویزیون بی بی سی همواره مسیری را رفته است که مخاطب عام او را منصف و بیطرف تصور می کند. تفاوت سبک بی بی سی و سی ان ان در همین اشاره های مضمونی و غیرصریح به موضع خویش و انتقال مطلوب به مخاطب در قالب غیرمستقیم است.
در جهان عرب، الجزیره نیز سعی داشته تا بی بی سی گونه عمل کند و شفافیتی مانند العربیه نداشته باشد. شاید ریشه مخاطبان گسترده آن نیز همین مساله باشد.از همین رو این بنگاه خبری همواره درباره موضوعاتی که اتفاقا بیشتر مورد اتهام است دست پیش می گیرد و وارد میدان می شود تا قرائت خود را از آن مساله به مخاطب منتقل نماید.
در پایان باید به این نکته اذعان کرد که این شبکه های تحریک کننده قبل از بیداری اسلامی هم کار خود را شروع کرده بودند. دقیقا زمانی که غرب به این نتیجه رسید موج اسلامگرایی قابل کنترل نیست اقدام به ترویج آنان کرد ولی دیگر دیر شده بود و مردم به میدان امدند و دیکتاتورهای غربگرا را سرنگون کرده بودند. حالا این ابزارها برای انحراف جریان به کار آمده اند.

کلمات کلیدی : مستند، بي بي سي، تحولات جهان اسلام، بهار عربی، آزادی عمل فرقه گرایان، معرفی شبکه های تفرقه افکن در کشورهای مختلف اسلامی، راوی بی بی سی، بیداری اسلامی، تغییر نظام سیاسی، کشورهای اسلامی، فضای آزاد سیاسی، گسترش رسانه های فرقه گرا در کشورهای اسلامی، بحران و ناامنی در سوریه و عراق، گرایشات سکولاریستی دیکتاتورهای ساقط شده، پیام مذهبی و دینی، خشونت، مستند آزادی برای نفرت پراکنی، حامیان مالی اصلی برخی از شبکه های ماهواره ای، اسناد ویکی لیکس، بازرگان ثروتمند کویتی-خالد العصیمی، ریشه فتنه های مذهبی، عربستان سعودی، تقابل اسلام شیعی و سنی، ایران و عربستان، آزادی برای نفرت پراکنی، شبکه ماهواره ای فدک، روحانی بدنام شیعی-یاسر الحبیب، شبکه ماهواره ای وصال فارسی، شیخ تندرو و هتاک-ابوالمنتصر البلوشی، دولت استعمارگر انگلیس، فعالیت شبکه های تلویزیونی فرقه گرا در انگلیس، وصال فارسی-WesalFarsi، پخش برنامه های تفرقه افکنانه علیه شیعه و سنی، تلویزیون فدک-FadakTV، یاسرالحبیب-روحانی کویتی، آفکام-Ofcom-سازمان مسئول رسانه ها در انگلستان، شبکه اهل بیت-Ahl El Bait، شبکه ماهواره ای اهل بیت، روحانی نمای افغانی، شبكه ماهواره اي الانوار2 در عراق، تلویزیون وهابی صفا-Safatv

دانلود فایل (های) این نوشته :

»» بخش تصویری